Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010
Από τον "τοίχο" μου στο facebook: Επειδή τα τριαντάφυλλα μυρίζουν καλύτερα από τα λάχανα δεν σημαίνει ότι κάνουν και καλύτερη σαλάτα
Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010
ΠΩΣ Η "ΑΓΟΡΑ" ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ, ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ (δημοσιεύτηκε στην Αγροτική έκφραση-Πανελλαδική αγροτοοικονομική εφημερίδα)
Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010
Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010
Όταν δεν ψηφίζουν στις εκλογές για τους Τοπικούς Άρχοντες, σκεφτείτε τι έχει να γίνει στις Εθνικές Εκλογές….Το σήμερα θα δείξει το αυριανό μέλλον!
1. Όταν στο Β’ Γύρο των Δημοτικών Εκλογών στο Δήμο Σερρών από τους 75.929 εγγεγραμμένους ψήφισαν μόνο οι 37.862 (49,87%)…
2. Όταν στο Β’ Γύρο των Δημοτικών Εκλογών στο Δήμο Σερρών από τους 75.929 εγγεγραμμένους δεν πήγαν να ψηφίσουν οι 38.067 (50,13%)…
Όταν ένας στους δύο πολίτες δεν ψηφίζει για το ποιος (θα έπρεπε και πως…) θέλει να διαχειριστεί τα ζητήματα της καθημερινότητάς του (διαχείριση οικονομικών δήμου, περιβάλλον, τοπική οικονομία, παιδικούς σταθμούς, πολιτισμό, πράσινο, καθαριότητα, αθλητισμό, κοινωνική πολιτική κ.α.) θα ψηφίσει για το ποιος θα χειριστεί τα μεγάλα και μακρινά;
Το πρωτόγνωρο ποσοστό αποχής είναι ένα μήνυμα οργής, αγανάκτησης και απελπισίας όλων εκείνων των συμπολιτών μας που πιστεύουν ότι οι ασχολούμενοι με την πολιτική και τα δημόσια πράγματα «δεν λένε την αλήθεια».
Οι συμπολίτες γυρνούν την πλάτη στις οβιδιακές μεταμορφώσεις αυτών που έχουν ευθύνη για τη σημερινή κατάντια μας, και μέχρι χθες ήταν διαχειριστές της καθημερινότητάς μας από θέσεις εξουσίας και τοπικής διαχείρισης και «βοήθησαν» για να φτάσουμε στο σημερινό «μαύρο χάλι».
Το παρελθόν μας έφτασε στο σημερινό παρόν.
Το σήμερα θα δείξει το αυριανό μέλλον!
Μπαντής Αθανάσιος
Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010
To "παραμύθι" της αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών και ο "φόβος" της αγοράς (από την εφημερίδα "ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ")
Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010
Το «παραμύθι» με την «αναδιάρθρωση των καλλιεργειών» και ο φόβος της «αγοράς»
Δεν υπάρχει προεκλογικό «πρόγραμμα» κόμματος, περιφερειακού ή νομαρχιακού (παλαιότερα) ή δημοτικού, σε αγροτική περιοχή, που να μην έχει εντάξει στις υποσχέσεις του την πολυθρύλητη «αναδιάρθρωση των καλλιεργειών»!
Ακόμα και τώρα διαβάζω πως ο τάδε υποψήφιος «δεσμεύτηκε ότι θα υλοποιήσει πρόγραμμα αναδιάρθρωσης καλλιεργειών» ενώ άλλος υποψήφιος, το «πάει» πιο προχωρημένα δεσμευόμενος «για αναδιάρθρωση των καλλιεργειών ως προς τις ποικιλίες και τα είδη αλλά ακόμα και για ανάπτυξη νέων καλλιεργειών»!
Όμως, κι ενώ όλα αυτά ήδη έγιναν και συνεχίζουν να συντελούνται μόνο με τις «δυνάμεις της αγοράς» και την αυτό-οργάνωση των γεωργών, πολλοί συνεχίσουν στο «ίδιο βιολί» για την «αναδιάρθρωση των καλλιεργειών»… χωρίς να εξηγούν «ποιος θα κάνει και ποιος κάνει αυτή την περιβόητη αναδιάρθρωση των καλλιεργειών;».
Μα η Ελλάδα μας και οι γεωργοί μας δεν ήταν που μέχρι :
- πριν από 10 χρόνια καλλιεργούσαν 4.300.000 στρ. με βαμβάκι και τώρα μόλις και μετά βίας 2.500.000 στρ;
- να μπούμε στην (τότε) ΕΟΚ καλλιεργούσαν 8.000.000 στρ. με μαλακό σιτάρι και πέρσι δεν ξεπέρασαν τα 200-300.000 στρ., ενώ τώρα, μετά το «εμπάργκο Πούτιν», επιστρέφουν και πάλι στο μαλακό σιτάρι;
- πριν από 2-3 χρόνια γνώριζαν τον ηλιόσπορο στα γήπεδα και στους κινηματογράφους και φέτος κιτρίνισε ο κάμπος με τον ηλίανθο;
Πως έγινε και από 5 εργοστάσια ζάχαρης, που δούλευαν full capacity, φτάσαμε στα 3 με ανάγκη για 1,5-2;
Είδατε κανέναν να τον «βασανίζουν» ή να τον «βάζουν με το ζόρι» να σπείρει π.χ. μαλακό σιτάρι, ηλίανθο, ελαιοκράμβη, ρόδια, όσπρια κ.α. και να εγκαταλείψει τα ζαχαρότευτλα, τη βιομηχανική τομάτα, τα βαμβάκια;
Όλα τα παραπάνω δεν είναι «αναδιάρθρωση καλλιεργειών»;
Όσο η «αγορά» δηλ. οι εμπορικές τιμές (και οι επιδοτήσεις) απέδιδαν ικανοποιητικό εισόδημα καλλιεργούσαν τη μία καλλιέργεια σε βάρος των άλλων, κι όταν κάποιες καλλιέργειες τους «έβαζαν μέσα» τις εγκατέλειψαν και στράφηκαν αλλού…
Τα πράγματα είναι απλά: κερδίζω από την Α καλλιέργεια; ασχολούμαι με αυτή – «μπαίνω μέσα» με τη Β καλλιέργεια; απλά την εγκαταλείπω και πάω για άλλη!
Και φυσικά, όλες οι «στροφές» γίνονται και πρέπει να γίνονται όχι γενικευμένα και ολοκληρωτικά, αλλά με σύνεση λαμβάνοντας υπόψη τις υποδομές, τις δεξιότητες, τις ικανότητες, τις γνώσεις, τη θέληση για καινοτομία, την υφιστάμενη διάρθρωση της κάθε γεωργικής εκμετάλλευσης κ.α. του κάθε γεωργο/επιχειρηματία.
Και όλα αυτά φυσικά με μία βασικότατη προϋπόθεση: το προϊόν μας να το θέλει και να το ζητά η «αγορά», να ικανοποιεί τον καταναλωτή, να ικανοποιεί το «μεγάλο αφεντικό» μας δηλ. τους πελάτες μας!
Η «αγορά» φέρνει την «αναδιάρθρωση των καλλιεργειών»!
Μπαντής Αθανάσιος
Γεωπόνος-Ειδικός αναλυτής
www.cotton-net.gr
bantis.blogspot.com
Όσοι δεν ψηφίζουν, να τους αφαιρείται το δικαίωμα κριτικής!
- Με το βλέμμα στην ερχόμενη Κυριακή, οι υποψήφιοι μετρούν πιθανότητες εκλογής και οι πολίτες …βλέπουν τηλεόραση!!
- Έχω τη βεβαιότητα πως για την πλειοψηφία των ψηφοφόρων (δηλαδή όσων οι εκλεκτοί δεν προκρίθηκαν), η επιλογή ψήφου για τη δεύτερη Κυριακή, είναι επαχθής διαδικασία.
- Είμαι κατά της αποχής. Γιατί επιτρέπει στους λίγους, να βγάλουν με πλαστές πλειοψηφίες τις επιλογές τους.
- Ασφαλώς και κατά της λευκής ή άκυρης ψήφου, διότι όπως αντιμετωπίζονται από τον εκλογικό νόμο της «δημοκρατίας» μας, είναι ισάξιες της αποχής.
- Κι επίσης υποστηρίζω πως όσοι δεν πάνε να ψηφίσουν, δεν θα έπρεπε να δικαιούνται και λόγου μέχρι τις επόμενες εκλογές. Ούτε δικαίωμα κριτικής να έχουν, ούτε να γκρινιάζουν, ούτε και να ζητάνε και να παραπονιούνται.
- Θα πρέπει να «λούζονται» αδιαμαρτύρητα για την επόμενη 4ετία, τις επιλογές αυτών που πήγαν στην κάλπη και εκφράστηκαν, αποφασίζοντας.
- «Ήταν λέει μια Κυβέρνηση που δεν ξέρω πώς, κατόρθωσε και πέρασε στον εκλογικό νόμο τη πιο κάτω διάταξη για τη ΛΕΥΚΗ ΨΗΦΟ και την ουσιαστική αναγνώρισή της.
- Ο νόμος έλεγε ότι καθιερώνεται η Λευκή Ψήφος ως ψήφος διαμαρτυρίας με την οποία ο ψηφοφόρος δηλώνει ότι δεν αποδέχεται κανέναν από τους υποψήφιους της εκλογικής του περιφέρειας.
- Εάν σε οποιαδήποτε αυτόνομη «εκλογική περιφέρεια» οι Λευκές ψήφοι είναι πρώτες στην προτίμηση των ψηφοφόρων, οι εκλογές επαναλαμβάνονται μετά ενός εύλογου χρονικού διαστήματος, με δυνατότητα ύπαρξης και νέων υποψηφίων σε αντικατάσταση των αποτυχόντων ή επιθυμούντων να αποσύρουν την υποψηφιότητά τους.
- Αυτό ήταν το όνειρο που εάν μπορεί να γίνει πραγματικότητα καταργείται και ο «πολιτικός εκβιασμός» της αναγκαστικής επιλογής μεταξύ των υπαρχόντων πολιτικών προτάσεων και δεν ισχύει κανένας λόγος και αιτιολογία για αποχή από το εκλογικό δικαίωμα».
- Με εκφράζει απόλυτα το «όνειρο» του John Truth (http://john-truther.blogspot.com), γι` αυτό και το μοιράζομαι μαζί σας, πιστεύοντας πως οι αλλαγές έρχονται με απαιτήσεις και κατασταλαγμένες απόψεις των «από κάτω»,
- ειδικά όταν τα ισχύοντα, βολεύουν πολύ τους «από πάνω» για να τα αλλάξουν μόνοι τους, όπως αυτοί ξέρουν καλά και γρήγορα να κάνουν για «τα καλά και συμφέροντα» σ` αυτό που λέγεται Βουλή των Ελλήνων.
- Την Κυριακή, οφείλουμε να κάνουμε επιλογή και να την διατυπώσουμε δια ψήφου.
- Να ψηφίσουμε, ακόμη κι αν το ρίξουμε σ` αυτόν μας υπέδειξε το κόμμα κι όχι η αξιολόγηση που κάναμε εμείς οι ίδιοι στους υποψήφιους, ακόμη κι αν θα ψηφίσουμε εκδικητικά κι όχι λογικά.
- Για να δικαιούμαστε να μιλάμε, να μετανιώνουμε ή να χαιρόμαστε!